خدا کند که بیایی
خدا کند که بیایی خدا کند که بیایی (میلاد نور مبارک)
شاید بسیاری از ما در پسِ نمازهایمان "اللهم عجل لولیک الفرج" را از قلم نندازیم و شاید اول همه دعاهای بعضی هایمان هم "خداوندا مهدی فاطمه را برسان" خودنمایی کند. اما به راستی برای آمدنش آماده ایم؟ من که هر بار دعای فرج خوانده میشود، با اضطرابی از عمق وجودم برای آمدنش دعا میکنم و با خود میگویم: خجلم، مهدی جان!
مهدی جان!
روز میلادت خیابانها را آذین میبندند و شیرینی و چای و شربتی است که در بین اینهمه جمعیت که در خیابان موج میزند پخش میشود. همه از به دنیا آمدنت خرسندند و از هیچ کاری برای ایجاد یک خاطره خوش برای خلق الله خودداری نمیکنند. در شهرهای دیگر را نیدانم اما در خیابان شهباز تهران(۱۷شهریور جنوبی فعلی) سالهاست یک ماه قبل از رسیدن نیمه شعبان، مهتابی نصب میکنند و طاق نصرت میبندد و روز میلادت نقل و شیرینی میدهند تا کام مردم شیرین شود به یمن آمدنت در بالغ بر هزار و صد و پنجاه سال پیش. مردم سرزمین من شادی میکنند در روز آمدنت تا همراه شوند با دل شاد فاطمه زهرا و نرجس خاتون.
مولای من!
به یمن آمدنت، ما هم دلشادیم و طبق عادت ملتمس دعا و چشم انتظار عیدی.
مهدی جان، آقای من و نور چشم خاندان نبی خاتم!
ظهور نزدیکت را به اذن خداوند کریم، عیدی امسال ما قرار ده.
سربلندی اسلام و مسلمین و از بین رفتن کفر و بیداد را، عیدی امسال ما قرار ده.
ریشه کن شدن فقر و ثبات آرامش در تمام نقاط دنیا علی الخصوص ایران عزیز ما را، عیدی امسال ما قرار ده.
آبرومندی مردان خانه هامان را در لوای طیّب و طاهر بودن نانی که بر سر سفره هامان می آورند، عیدی امسال و هرسال ما قرار ده.
عاقبت به خیری جمیع مسلمین و علی الخصوص کودکانمان را که ثمره عشق به اهل بیت اند و شیرخوار مادرانِ دوست دار مادرت، عیدی سالیان سال ما قرار ده.
برآورده شدن همه حوائج قلبی دوستدارانت را، عیدی امسال مان قرار ده.
آقای من!
نامه خوشبختی تمام جوانانی که به یمن روز میلادت زیر سقف زندگی مشترک قدم میگذارند را ممهور به مهر و امضاء عنایت خویش بفرما و پدر و مادر عزیزم را که سالها پیش در چنین روزی زندگی مشترکشان را تشکیل داده اند، سلامتی و عاقبت به خیری عنایت نما.
